Нахи нахўд, як иловаи табиии парҳезӣ, ки аз нахӯди зард гирифта шудааст, дар солҳои охир барои манфиатҳои сершумори саломатӣ ва барномаҳои гуногунҷанбаи худ таваҷҷуҳи зиёд пайдо кардааст. Ин нахи аз растанӣ асосёфта бо қобилияти худ барои дастгирии саломатии ҳозима, мусоидат ба вазни одам маълум аст ...
Бештар